Inu-Oh

Na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Wenecji w 2021 roku „INU-OH” był pierwszą japońską animacją 2D wybraną do konkursu Orizzonti; zebrał wiele pozytywnych opinii jako „rockowa opera”. Film jest ekranizacją powieści „THE TALE OF THE HEIKE: THE INU-OH CHAPTERS” autorstwa Hideo Furuka. Masaaki Yuasa przeniósł historię głównego bohatera na duży ekran i stworzył własną wersję „INU-OH”. Co by było, gdyby hip-hop, muzyka rockowa, gorączkowe festiwale muzyczne na świeżym powietrzu i wciągające numery muzyczne istniały w XIV-wiecznej Japonii? Inu-oh, artysta Noh, wyglądający inaczej niż wszyscy (rodzice od dziecka zakrywali mu twarz maską) i Tomona, niewidomy chłopiec grający na biwie. Obaj spotykają się i zaczynają występować razem. Ponieważ ich występy łamią wszelkie zasady tradycyjnych sztuk, stają się gwiazdami popu zupełnie nowej ery i wkrótce tłumy szaleją na ich punkcie. W „Inu-Oh” Masakiego Yuasy wraz z niezwykle rozkoszną historią sukcesu pojawia się smutna opowieść o przemijaniu i przyjaźni. To muzyczny film animowany, jakiego nikt jeszcze nie widział.